zespół ludzi

См. также в других словарях:

• zespół — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. zespółpołu, Mc. zespółpole {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grupa ludzi wspólnie coś realizujących; wykonujących jakąś pracę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zespół muzyczny. Zespół… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zespół — m IV, D. zespółpołu, Ms. zespółpole; lm M. zespółpoły 1. «grupa ludzi wspólnie działających, pracujących, wykonujących wspólnie określonego rodzaju czynności» Zwarty, zgrany jednolity zespół. Zespół adwokacki, artystyczny. Zespół amatorski,… …   Słownik języka polskiego

• kolumna — ż IV, CMs. kolumnanie; lm D. kolumnaumn 1. «wolno stojący element architektoniczny w kształcie cylindrycznego słupa, składający się z głowicy, trzonu i bazy, zwykle podtrzymujący pewne partie budowli; czasem pełni funkcję dekoracyjną, stanowi… …   Słownik języka polskiego

• grupa — ż IV, CMs. grupapie; lm D. grup 1. «pewna liczba jednostek skupiona w wyodrębniającą się całość» Grupa drzew. Grupa młodzieży, sportowców, uczniów, zwiedzających. Rozejść się grupami. Dzielić na grupy. Dyskutować w grupach. Zbierać się w grupy. 2 …   Słownik języka polskiego

• podzespół — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. pod zespół] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. podzespółspołu, Mc. podzespółspole {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół ludzi wyodrębniony z głównego zespołu dla wykonania jakiegoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• związek — m III, D. związekzku, N. związekzkiem; lm M. związekzki 1. «stosunek rzeczy, zjawisk itp. łączących się ze sobą, wpływających, oddziałujących na siebie; łączność, powiązanie, spójność, zależność» Związek między zjawiskami. Ścisły, luźny związek… …   Słownik języka polskiego

• prasa — ż IV, CMs. prasasie; lm D. pras 1. «maszyna, urządzenie mechaniczne lub hydrauliczne do wywierania nacisku na dany materiał lub przedmiot; używane do wytłaczania oleju z nasion lub soku z owoców, do tłoczenia przedmiotów z metali lub tworzyw… …   Słownik języka polskiego

• środowisko — n II, N. środowiskokiem; lm D. środowiskoisk 1. «zespół ludzi połączonych wspólnotą warunków życia, rodzajem pracy» Środowisko wielkomiejskie, wiejskie. Środowisko uniwersyteckie. Środowisko mieszczańskie. Środowisko artystyczne, naukowe, twórcze …   Słownik języka polskiego

• świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

• sztab — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sztabbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół starszych oficerów przydzielony dowódcy jako organ pomocniczy, organizujący dowodzenie wojskami; także miejsce pobytu tego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaplecze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zapleczeczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pomieszczenie pomocnicze, położone na tyłach czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaplecze sklepu. Sprzedawca przyniósł towar z zaplecza.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień